De Grote Broek- VI

Voor ik met de definitieve boek begin, (nog een beetje koudwatervrees overwinnen) heb ik toch besloten de proefbroek nog zodanig te vermaken, dat die in elk geval ook te dragen is. Want weggooien is zonde en niet echt mijn ding, en ook een beetje jammer van al het werk. Dat vermaken viel overigens nog niet mee, want ik had natuurlijk eigenlijk al helemaal geen stof meer over. En met niks kun je verrekte weinig maken. Zelfs ik niet. ;) Een paar reepjes op ongeveer halve stofbreedte had ik nog....

Ik heb :

• De ouwe tailleband losgetornd en alle knopen en sluitwerk er afgehaald voor hergebruik
• De bandplooien voor 1,5 cm verdiept (=3cm eraf), vooral om te zorgen dat de zijnaad een ZIJnaad blijft en niet te ver naar achteren gaat als ik 6 cm alleen uit het achterpand haal
• Het achterpand opengemaakt en de naden 1,5 cm verder naar binnen afgetekend
• Uitgemeten waar de plooien achter kunnen komen in verband met de uiteraard niet verplaatsbare kontzak

Nu past de broek. Of : zou moeten passen, want ik kan hem natuurlijk niet persoonlijk aanpassen. Bijna 500 kilometer heen en weer vinden we allebei eigenlijk wel een beetje teveel van het goede om voor elk wissewasje te rijden..... Helaas heb ik geen goede maat paspop, (en HEBBEN ze die bij mijn weten ook niet in maten boven de 50 dames / 60 heren) maar ik pas hem gelukkig redelijk zelf. Oké ; ik heb een ander model kont, een dikkere buik, en als de pijpen op de goede hoogte zitten wordt de taille een halsbandje, maar laten we het er op houden dat onze taille-omvang weinig scheelt. En dat is toch de belangrijkste maat in deze.

Toen moest ik dus uit mijn laatste restjes stof stukken tailleband knippen en dat ging precies. Er had er niet eentje van moeten mislukken, want dan zou ik onvermijdelijk met extra naden zijn blijven zetten.

Wat echter op een onverstevigd proeflapje prima ging, viel op een verstevigde dikkere stof nog niet echt mee. En omdat ik echt geen centimeter stof meer over had en ook het broekband wel graag wilde gebruiken, moet ik eerlijk zeggen dat ik niet helemaal tevreden ben. Het past, sluit en werkt allemaal wel, maar omdat de binnenband ECHT te stug en te dik is om goed te plooien, doet hij net niet helemaal wat ik zou willen dat-ie deed. Ik weet echter dat dat voor de uiteindelijke 'goeie' broek wel goed komt. Daar ga ik ook niet met verstevigd broekband werken, maar met katoenen voering. Of dunner broekband als ze dat hebben.

Taille op grote stand

Taille op kleine stand

Affijn, tailleband voorbereid, knoopsgaten in de binnenband gemaakt en splitten/openingen in de buitenband en met de hand het hele zootje in elkaar gepriegeld. Knopen voor de trekbandjes en de bretels aangenaaid, haak, knoop en knoopsgat in de overslag gemaakt. En nu sta ik eventjes met lege handen.....wat wel een gek gevoel is. Het is af, maar je weet niet 100 % zeker of het goed is, dus is het vervolgproject nog een beetje eng om te beginnen. Ik denk dat ik het beste deze vast kan opsturen, om te horen of het zo helemaal in orde is (qua pasvorm dan). Ik zal ongetwijfeld nooit een echte coupeuse worden, want ik blijf als de dood om ergens de schaar in te zetten.

Voorsluiting met haak en knoopsluiting

Broekband en bretelknoopjes aan binnenzijde

Maar ik hoef me niet te vervelen, want na twee weken vrijwel dagelijks naaien, en werkzaamheden op meer zichtbare plekken in huis, ziet mijn naaikamertje er inmiddels een heel klein beetje zo uit....................(:schaam:) Werk aan de winkel dus - en flink wat.

Het werkgedeelte

Het naaigedeelte

De Grote Broek - V

Vandaag was een spannende dag , want degene voor wie de broek bestemd is, is vandaag komen passen. Ik hoopte natuurlijk dat hij al redelijk zou passen, al wist ik dat hij naar alle waarschijnlijkheid wel wat te wijd zou zijn. (Want dat is een van de makkelijkste problemen om op te lossen, dus had ik de broek bij twijfel liever wat te ruim gehouden dan wat te krap.

En inderdaad was hij een paar centimeter te wijd, maar dat was dan ook meteen het enige echte probleem. Eenmaal 'op maat getrokken' echter zat vooral de voorkant als gegoten, en, nog belangrijker : de broek zat ook echt lekker. Alleen aan de achterzijde hoeft dus een paar centimeter per pand ingenomen te worden. Ook de proefbroek maak ik nog op maat, met het laatst overgebleven restje stof en de restanten van déze tailleband. Weggooien is zonde, en ik hoef hem natuurlijk niet in mijn archief te bewaren ;)

We hebben nog wat details doorgesproken (inderdaad de laatste versie van de tailleband, een grotere omslag onderaan de pijp, voering van de zakken iets ruimer,  en waar de bretelknopen moeten komen) en stof uitgezocht, en nu kan het echte werk beginnen.

 

Helaas is de  foto weer niet haarscherp, maar toch is hier redelijk te zien dat de broek van voren goed valt, en mooi de juiste lengte heeft.  De sluiting - vooral de knoopgulp - gedraagt zich uitstekend bij het gaan zitten, als er spanning op komt. Ook de zakken blijven bij zitten mooi gesloten.

Ook van opzij valt het voorpand prima ; je ziet nu wel dat de achterkant dus nadrukkelijk te ruim is (3cm per achterpand te wijd, plus de drie centimeter per kant overwijdte van de verstelbare tailleband. Echt VEEL te wijd dus). Een probleem dat echter patroontechnisch zeer eenvoudig op te lossen is, en ook deze broek is nog uitstekend te redden.

 

Van achteren echter is de grote broek op dit moment ECHT een TE grote broek. Ongelofelijk hoe een paar centimeter overwijdte ECHT teveel van het goede kan zijn. Hoewel.....het zijn wel bijna  2 of misschien wel 3 hele maten natuulijk ;). Dit is dus nog met de 'rimpelversie' van de verstelbare tailleband, en waarom dat NIET de meest fraaie oplossing is, tonen de foto's ook wel vrij overtuigend.

Weinig punten dus om aan te passen (wel met groot effect), dus ik ga vol goede moed aan de slag met de Definitieve Broek. Of broeken. 

 

De Grote Broek - IV

Zondag is de "eerste grote dag", dan komt de meneer in kwestie zijn broek passen. Ik kan alleen maar hopen dat het proefmodel niet alleen past, maar ook nog een beetje naar zijn zin is.
De komende dagen ben ik dus meer druk met het huis opruimen dan met naaien, want daar is - met name door al dat naaiwerk - verhipte weinig van gekomen.

Maar ik heb nog wel, naar aanleiding van de "Tip van Angel" een nieuwe poging ondernomen voor een verstelbare tailleband zonder zichtbare "lelijkheden".

Even resumeren :
Poging 1 : de trekband DOOR de tailleband.  Ziet er op de grote stand goed uit, maar gaat in de kleine stand rimpelen, wat niet fraai is. (En dat is een understatement)

Poging 2 : de trekband ONDER de tailleband . Ziet er op de grote stand EN de kleine stand goed uit, maar vormt een zichbare, naar buiten stekende plooi die et knoopbretels niet vastgezet kan worden.

Nu dus poging 3 : de trekband over de verstelbare breedte OVER de tailleband laten lopen, en daarna er ONDER (tot hij weer bovenkomt om te kunnen bedienen). Dit ziet er op de grote stand mooi uit met alleen een paar centimeter "opliggende" band - wat eigenlijk wel een leuk effect geeft - en op de kleine stand zie je alleen een "naadje" boven een plooi.

Op deze foto's is hopelijk een beetje te zien wat ik heb gedaan :

Dit is de buitenkant van de broek ; middenachter rechts, taille links. (Let niet op het schattige stofje ; de broekstof was ECHT op nu, ik heb nog net genoeg om eventueel in een enthousiaste bui de tailleband te vervangen door het nieuwste model). In de "gote " stand zie je dus over het deel waar de broek kleiner wordt een klein stukje van het trekbandje lopen. Dat is boven de "plooi" aangestikt, en verdwijnt daarna in een naad in de tailleband. Bij de taille komt hij door een zelfde naad weer naar boven, om hem van daaruit te kunnen "bedienen" zonder dat de broek uit hoeft.

Het "Kunstwerk" aan de achterkant wordt bij de definitieve broek natuurlijk beduidend mooier (en met de hand) afgewerkt, maar met  name de verkeerde kleur garen maakt de foto wel wat duidelijker. Hier zie je hoe de trekband als hij ": in" de broek verdwijnt, door het taillebandbeleg heen komt en daar verderop weer naar buiten gaat. Met een knoopsgat, wederom om extra stofdikte te voorkomen.

Als we nu de broek op de kleine stand zetten dor het trekbandje naar voren te schuiven, ontstaat er een plooi naar buiten op de bil., met ruimte genoeg voor een kontzak daar nog naast. De tailleband sluit aanzet op naad mooi aan, en `wipt` niet.

Hier zie je nog even van bovenaf hoe aan de buitenkant de taille mooi aansluit, en de plooi aan de binnenkant `wipt`, waar hij echter keurig tegen het lichaam aan gedrukt wordt, en geen hinderlijk uitsteeksel vormt.

Van de drie heeft deze methode absoluut mijn voorkeur, vooral omdat de broek in de praktijk vermoedelijk staand / lopend voornamelijk op de kleine stand zal staan, en eigenlijk alleen bij lang zitten (wanneer je de achterkant helemaal niet ziet ) op de '"vreethaak" hoeft. De kleinste stand is dus de voorkeursstand.

Heel blij dat ik op de valreep een oplossing heb gevonden war IK in elk geval mee kan leven ; nu maar hopen dat voor degene voor wie de broek bestemd is, het zelfde geldt...... Spannend ! 

Klein updateje.

ZO, het sportpak is (al een tijdje) af en (gisteren voor het eerst) uitgeprobeerd, en het bevalt uitstekend. Heel prettige stof moet ik zeggen.
Waar ik nu naar op zoek moet is eigenlijk iets waarop ik kleding die helemaal af is kan tonen, want zoals ik al zei is het niet echt kleding die gemaakt is voor 'modelletje klerenhanger", dus op een klerenhanger kun je het eigenlijk ook niet goed zien. Het gaat een beetje hangen en zakken allemaal, zo zonder vulling.En NEE, ik ga het niet zelf showen ;)

Maar voorlopig is het het beste wat ik heb, dus zullen we het daar even mee moeten doen. Ik heb naast het nieuwe sportpak nog wat kleding op de foto gezet die eerder is gemaakt, en die hier toevallig rondzwierf.

 

Het sportpak ; de strepen die op de foto aan de zoom naar elkaar toe lijken te lopen, lopen natuurlijk recht naar beneden.  De gekleurde vlakken vallen daarmee net naast de borst. Op de foto niet te zien zijn de lichte strepen op de broek (zijkant pijp) .

Model huispak ; rechttoe-rechtaan, niks bijzonders, lange mouw, heerlijk pak, en met een leuk  vest ook prima buiten de deur te dragen. Met name mijn jongste dochter vindt het vreselijk ; broek en trui in dezelfde kleur. Maa ik hou er van.

 

Eén van mijn favorieten ; een wijd uitlopend model met lange mouw,  zakken (op de foto niet te zien) en een brede col die heel wijd valt. Van een dunne, ruwe,  gebreide stof. De broek is van een geweven stetch-stof en is daarmee één van de weinige niet-tricot kledingstukken die toch heerlijk zit. 

 

Eenvoudige rechte trui et zakken van gebreide bouclé-achtige stof,, op dezelfde groene broek (die nogal makkelijk te combineren is, geef ik toe).

Het wordt weer tijd voor iets nieuws. Vooral als het weer nu ein-de-lijk eens een beetje op wil knappen.

Pak voor vriendin

Voor een vriendin die om en nabij mijn maat heeft, maar mede door het feit dat ze meestal in een rolstoel zit wat anders is gebouwd, heb ik vandaag een comfort/huispak gemaakt.
De broek moest een ietsiepietsie wijder dan mijn favoriete basismodel, en de top met name om de schouders wat smaller en aflopender. Ik kan hem zelf dan ook niet mooi dragen, maar hopelijk zit hij haar als gegoten.

 

Het is echt een heel eenvoudig model, dat zijn vorm vooal moet krijgen van de vulling. Op een hangertje ziet het er dan ook eigenlijk niet uit, want het is geen kleding voor mensen met het figuur van een klerenhanger;)
Ook de kleuren kloppen niet helemaal ; het is echt heel licht babyblauw met beige.Noodgedwongen, want van beide stoffen had ik niet meer genoeg voor een heel pak ; er gaat alles bij elkaar toch snel 4 meter in zitten. De stof is een heerlijke dunne tricot, de beige iets dikker want die is geruwd. Om geen textuurcontrast te krijgen, heb ik de 'zachte' kant aan de binnenkant gedaan (waar die ook eigenlijk hoort). Ik vind zelf de combinatie van twee kleuren an sich heel geslaagd.

Omdat er wat volume op het bovendeel van het lichaam mist en het accent niet teveel op de buik moet liggen, heb ik gekozen voor een klein colletje dat met een draperie in het decolleté hangt. Om echter het buikvlak wel wat te breken, heb ik zakken in de contrasterende kleur gemaakt, en een band op de mouw om de balans er in te houden.

Even tussendoor - een nieuw sportpak

Omdat het nu eenmaal niet eenvoudig is om in mijn maat iets te vinden om in te sporten dat :
- niet strak zit
- niet te dik is
- niet te warm is
- een beetje betaalbaar is
probeer ik zelf een pak in elkaar te knutselen waarin ik kan sporten. Natuurlijk kan dat ook in een topje en een wijde broek, maar om me een beetje goed 'bij de les' te houden, vind ik het zelf wel prettig een outfit te hebben die uitsluitend daar voor dient. Een sportpak dus.

Mijn eerste poging ging niet helemaal goed. Het pak was wel goed, maar ik had de stof niet vantevoen gewassen, dus na de eerste wasbeurt was mijn mooie sportpak een iets mindr mooie, net effe te korte pyjama geworden. Nou zijn pyjama's in mijn maat ook snel meer dan 40 euro, dus ook dat was snel verdiend, maar natuurlijk niet de bedoeling.

De tweede poging was geslaagder, maar in de praktijk blijkt de stof (eveneens stof van een euro de meter) nogal warm en zweterig te zijn, zeker nu het warmer wordt, (moet toch een keer gaan gebeuren eerdaags, niet ?) en hij 'haalt' nogal makkelijk.

Derde poging dus. Daarvoor heb ik speciaal katoenen tricot met lycra gekocht. Niet echt goedkoop, want ik heb nog altijd 4 meter nodig voor een pak, maar hopelijk wel goede kwaliteit. (En anders heb ik NOG een heerlijke pyjama :lol: )  En uiteraard eerst netjes voorgewassen en gestreken. (Niet dat dat laatste veel nut heeft met tricot)

Hier de stof ; ik heb gekozen voor een beetje petrol-blauw (hoofdkleur) en beige, want ik zie mezelf nog niet meteen in knalkleurtjes sporten.

 

Alle patroondelen zijn inmiddels geknipt, en vanmiddag ga ik de boel in elkaar zetten, voornamelijk locken. Zo klaar dus.  Het wordt een eenvoudig rechttoe-rechtaan-pak  met een streep op de zijkant van de broek en banen in het shirt en de mouwen, en elastiek in de taille. ALS ik de mouwen er in zet, want eigenlijk is een topje natuulijk OOK wel een goed idee. Mouwen zijn eigenlijk vooal noodzakelijk voor het visuele aspect (bovenamen verstoppen), maar als het ECHT heet is, heb ik daar eerlijk gezegd weinig boodschap aan.....

 

Na het knippen en locken van de grote naden eerst netjes alle kleurovergangen doorgestikt

Bijna niet te zien ; maar zo hoort het ook ;) 

 

Bandje meegestikt met de schoudernaden om te zorgen dat ze niet gaan uitrekken

Splitje in de zijpanden ; dat maakt het net effe mooier af.

Mijn favoriete stukje in elk naaiproject (NOT) ; de mouwen inzetten.

Toch maar gekozen voor een biesje langs de hals ; dat moet je ook af en toe even oefenen natuurlijk. 

En met het spelden van de tunnel nooit vergeten even een lapje mee te stikken om aan te geven wat de achterkant is ; dat is een stuk makkelijker met aantrekken. (Toch eens kijken of ik niet ergens leuke labeltjes kan laten maken). 

De rest wordt denk ik morgen, want ik ben het wel even zat voor vandaag. Eigenlijk is het voornamelijk nog (veel) zomen en de tunnel stikken, elastiek inrijgen en doorstikken. Maar daar ben je voor je het weet ook weer zo een uur zoet mee, dus hier laat ik het even bij. Jammer dat de camera niet gewoon standaard elke keer flitst ; dat moet ik ook nog eens uitvogelen.

De Grote Broek - III

Dit zijn de eerste resultaten van een poging een verstelbare tailleband te maken ZONDER rimpels achter, maar met een plooi. Het idee is dat die precies mooi over de coupenaad valt, en ik moet zeggen : het werkt - op het proeflapje- als een zonnetje.


Zo ziet het er aan de buitenkant uit : het trekbandje komt keurig uit de (gedeelde) tailleband:

 

En aan de achterkant gaat die met een knoopsgat (om nog meer dikte te voorkomen) naar buiten toe. Niet op de afweking letten hoor ; het is maar een proeflapje, en ik had bijna geen stof meer over.) 

 

Als ik nu aan het bandje trek, zie je hoe er keurig middenachter een vouw ontstaat, waarin in dit geval wel vier (!) centimer ruimte weggewerkt wordt. 

  

En van de achterkant valt de plooi ook heel mooi. Alleen, zoals plooien - zeker dikke plooien- die niet vaststaan doen, springt hij natuulijk WEL naar buiten, en dat is nog een beetje het probleem. 

  

Zou ik namelijk een "moderne" (en stevige ) knijp-bretel / bretelklem gebruiken, dan kun je die natuurlijk inderdaad precies op de plooi zetten, en zie je er helemaal niks van. Aan die eventuele dikte is met meer of minder versteviging nog wel wat te doen, maar aan het openspringen helaas niet. En hoe ik dit zou moeten combineren met een bretel die met leren bandjes aan knoopjes aan de broek bevestigd wordt, is me nog even een raadsel.

 

Bovendien lijkt het me ook hele erg lastig een dergelijke plooi te combineren met een kontzak, want DIE mag natuurlijk niet in de plooi vallen. Wel kun je hem eventueel verplaatsen naar de buitenkant richting heup, wat als bijkomend voordeel heeft dat je niet de hele dag OP je portemonnee zit - als je daadwerkelijk van plan bent die kontzak te gebruiken. 

Het rimpel-probleem zou hiermee dus inderdaad opgelost zijn, om plaats te maken voor het openspringende-plooi-probleem - dat niet per definitie fraaier is, maar met wat concessies wel op te lossen. Puntje van overleg dus.

En deze is nog even leuk voor de volledigheid : een klein overzichtje van alle18 patroondelen (die vrijwel allemaal dubbel en soms vier keer moeten) van de broek. Paste niet allemaal naast elkaar op één foto hoor : 

De Grote Broek - II

De eerste foto's.

Omdat ik tegen wat technische problemen aanliep, heb ik me aangemeld op een naaiforum (zoniet HET naaiforum) waar uiteraard meteen de vraag om foto's kwam. Dat maakt je vragen natuurlijk ook wel duidelijker want zoals ik al zei, één plaatje......

Helaas ben ik niet zo handig met de camera, en de eerste foto's zijn dan ook niet allemaal even duidelijk , maar in elk geval is het voorlopig even wat.

Dit was het eerste kunststukje : de paspelzak achter. Prima gelukt vind ik zelf - zeker als je bedenkt dat het de eerste keer was- en dat hele kleine plooitje links heb ik inmiddels weg kunnen werken. De knoop moet een ietsiepietsie naar beneden zie ik nu, maar dat is geen enorme klus meer.

Op de tweede foto zie je de paspelzak aan de voorzijde, en hier ben ik dus de mist in gegaan door een te botte (althans, op de puntjes) oude schaar te gebuiken. Heb het zo goed mogelijk hersteld (ongeveer 2 draden uit de stof te ver geknipt), maar als me dat in de definitieve versie zou gebeuren (wat me dus NIET gebeurt) zou ik het pand opnieuw moeten knippen.  Hier heb ik het maar zo goed mogelijk gestopt. De enige andere 'fout' met de zakken is dat ze voor een man met grote handen wellicht wat klein zijn uitgevallen. Maar ook dat is eenvoudig te corrigeren.

Op de derde foto zie je de gulp (nog niet helemaal voorzien van knopen). Onder de drie knoopsgaten zit dus nog een vierde - overbodig - knoopsgat, dat ik in de definitieve versie eenvoudig weg kan laten. Je ziet er echter gelukkig niks van.

Op de vierde foto zie je de tailleband. De buitenzijde is van normale stof , net als het overslagje aan de binnenkant, en de binnenzijde is kant- en- klare vestevigde tailleband. Schitterend in een nette boek, maar voor mij gevoel wel een beetje aan de dikke kant. Nog even achter mijn oren krabben dus of ik dat in de deinitieve versie ga gebruiken, of dat ik daar kies voor normaal keperband tegen een dubbele tailleband. Of misschien wel weglaat ; ook even overleggen met het slachtoffer natuulijk. HIJ moet hem tenslotte dragen. Hoop handwerk wel aan zo'n tailleband, zeker als het twee keer over moet, maar wel deftig. Echt ingewikkeld is het ook niet. Wel priegelwerk.

 De volgende foto's - van de verstelbare sluiting - zijn helaas wat onscherp geworden en moeten wellicht nog overnieuw. Je ziet hier hoe de trekband uit de gedeelde tailleband komt, en hoe (lelijk) de achterkant van de broek rimpelt als je hem aantrekt. Op het naaiforum heb ik echter inmiddels een uitstekende tip gekregen waar ik mee aan de slag kan om dat veel mooier te maken, en ik heb er ook al een idee over.

En nog één foto van de voorkant van de broek, genomen toen ik nog bezig was met het aanzetten van de tailleband. Die inmiddels keurig sluit met een knoop EN een broekhaak.

 

En niet te vergeten de pijp met omslag en slijtbandje (hier snel met de machine gedaan, maar in de 'echte' broek natuulijk keurig met de hand). 

Inmiddels is de hele broek klaar en moet alleen nog worden opgeperst (nog een paar dagen wachten op mijn nieuwe stoomstijkijzer) , en dan zit er weinig anders op dan te wachten tot het weekend na Pasen als we kunnen gaan doorpassen. Dan weet ik ook waar hij nog te ruim en te klein is. (Ik vrees vooral het eerste).

Ik heb wel geprobeerd hem zelf door te passen (want mijn taille is bij benadering even groot), maar ik heb toch een iets ander model, waardoor de broek mij in zijn geheel te groot valt  (Bóven mijn navel haal ik de 124 cm niet, en daar zit hij mij dan ook te ruim. Ik duf hem echter niet op MIJN maten passend te maken.En ik heb natuulijk ook geen benen van 1.22. Geduldig afwachten dus (wat niet echt mijn ding is).

De Grote Broek - I

Waarom zou je makkelijk beginnen als het ook moeilijk kan, toch ? Door omstandigheden is het eerste project met allerlei nieuwe technieken waar ik me op stort, een herenpantalon geworden. En niet zomaar een herenpantalon ; voor een man van bijna twee meter hoog (niet de mijne trouwens) en een 'lastige' maat. (Vermoedelijk een buikmaat).

Dit is de uitdaging :
- de broek moet zo ver mogelijk historisch correct zijn voor mode uit de jaren 30 ; dat betekent een omslagje, een gulp met knopen en - vanwege het draagcomfort - een verstelbare tailleband. Uiteraard hoort er altijd (minimaal) één (gepaspoileerde)kontzak op, en ook voor de zijzakken heb ik voor die techniek gekozen.
- De gulp mag niet trekken als de boekstrak om de buik spant
- Hij moet comfortabel zijn in het dragen
- Er moeten knoopjes aan de binnenkant voor bretels, want  deze man realiseert zich (gelukkig, voor de verandering) dat mannen vanaf een bepaalde maat nu eenmaal geen riem meer kunnen dragen zonder de hele dag aan de boek te hijsen of met een bouwvakkersdecollete te lopen. Daarvoor is hij teveel heer en heeft teveel smaak en stijl. Bretels dus. Met knopen.
- Geen gebruik van oneigenlijke materialen zoals stretchstof, kunststof voering en elastiek (al heb ik de eerste twee voor het proefmodel wel gebruikt). 


De eerste stap was het ontwerpen van een basismodel , dat ik heb gemaakt aan de hand van het Lutterloh-systeem , dat iets uitgelegd en vooral flink verlengd moest worden.

De tweede stap was het leren maken van een gepaspoilleerde zak. Eerst maar een rechte. Na tig pogingen en het doorbladeren van even veel naaiboeken, was ik bijna van plan het maar op te geven, tot ik dit zeer leerzame Youtube-filmpje vond :

Niet alleen bijzonder leerzaam, maar ook nog eens leuke toepasselijke muziek ;) . Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, maar een filmpje zegt absoluut meer dan 1000 plaatjes.  De eerste horde was - na het kopen van een schaartje met scherpere punten - genomen. Hoe ik dat met de zijzakken moest doen, was van later zorg. Variatie op een thema, hoopte ik.

Tweede horde was de gulp. Daar zijn GEEN filmpjes voor, maar het uit elkaar pulken van een oude herenbroek (met rits) en wat modelletjes in papier en stof, bleek voldoende, want er zit een - voor mijn doen en voor een eerste poging - keurige, acceptabele knoopsluiting in, die niet wijkt. Had alleen een knoopsgat teveel gemaakt, want het onderste deel van het beleg valt natuurlijk weg in het doorstikken van de gulp.

Derde horde was de omslag, al was dat niet echt een probleem, want ik heb nog wel eens broeken korter moeten maken en slijtbandjes moeten vervangen.

De grootste puzzel was eigenlijk de tailleband, die me nu na veel vijven en zessen wel gelukt is, maar waar ik voor de definitieve broek - na het passen - toch nog een elegantere / betere oplossing ga zoeken.

Voor het proefmodel heb ik een olijfgroene katoen met iets stretch er in gebruikt (hee, voor een euro de meter valt er niet veel te kiezen he ?) die wel mooi valt en zeker prettig daagt - mocht hij het proefmodel ook willen bewaren - maar waar het niet in lukt een definitieve plooi te persen. Toch een beetje werkbroek dus....Viel me trouwens nog mee dat die HELE reuzenbroek uit maar 2,5 meter stof kon.

Helaas heb ik niet meer voldoende stof om nieuwe taillebanden te snijden en daar op deze broek nog iets mee te doen, dat wordt dus een nieuwe proefbroek, desnoods op schaal. Maar....deze is - voorlopig - af.

Toch maar een blog

Zelf ben ik er niet dol op, want ik ben geen trouwe blogger en zal dat ook nooit worden, maar een blog is natuurlijk wel de snelste en makkelijkste manier om werk te tonen inclusief commentaar, en ik moet toch een KEER leren met die camera om te gaan.

Ik heb ooit in de jaren 80 een blauwe maandag op de MBO voor Mode en Kleding (daarvoor Modevakschool, nu MBO voor Mode en Textiel, alle drie totaal verschillende opleidingen) gezeten, toen de kinderen klein waren veel genaaid, en ongeveer het afgelopen jaar ben ik begonnen mijn eigen kleding te naaien. (Vooal vanwege de prijs, en de simpele modellen die ik toch altijd weer koop). Nu mijn dochter wil leren naaien (i.e. echt coupeuse wil worden) en we daarvoor eigenlijk ruimschoots de spullen hebben,  heb ik mezelf voorgenomen eindelijk eens een betere naaister te worden. Want uit de boekjes weet ik de meeste dingen wel, maar ze ook DOEN, da's andere koek......

Via dit blog zal ik proberen vanaf nu - want een paar dingen zijn al af - proberen mijn vorderingen bij te houden.

Marleen.