De Grote Broek - IV

Zondag is de "eerste grote dag", dan komt de meneer in kwestie zijn broek passen. Ik kan alleen maar hopen dat het proefmodel niet alleen past, maar ook nog een beetje naar zijn zin is.
De komende dagen ben ik dus meer druk met het huis opruimen dan met naaien, want daar is - met name door al dat naaiwerk - verhipte weinig van gekomen.

Maar ik heb nog wel, naar aanleiding van de "Tip van Angel" een nieuwe poging ondernomen voor een verstelbare tailleband zonder zichtbare "lelijkheden".

Even resumeren :
Poging 1 : de trekband DOOR de tailleband.  Ziet er op de grote stand goed uit, maar gaat in de kleine stand rimpelen, wat niet fraai is. (En dat is een understatement)

Poging 2 : de trekband ONDER de tailleband . Ziet er op de grote stand EN de kleine stand goed uit, maar vormt een zichbare, naar buiten stekende plooi die et knoopbretels niet vastgezet kan worden.

Nu dus poging 3 : de trekband over de verstelbare breedte OVER de tailleband laten lopen, en daarna er ONDER (tot hij weer bovenkomt om te kunnen bedienen). Dit ziet er op de grote stand mooi uit met alleen een paar centimeter "opliggende" band - wat eigenlijk wel een leuk effect geeft - en op de kleine stand zie je alleen een "naadje" boven een plooi.

Op deze foto's is hopelijk een beetje te zien wat ik heb gedaan :

Dit is de buitenkant van de broek ; middenachter rechts, taille links. (Let niet op het schattige stofje ; de broekstof was ECHT op nu, ik heb nog net genoeg om eventueel in een enthousiaste bui de tailleband te vervangen door het nieuwste model). In de "gote " stand zie je dus over het deel waar de broek kleiner wordt een klein stukje van het trekbandje lopen. Dat is boven de "plooi" aangestikt, en verdwijnt daarna in een naad in de tailleband. Bij de taille komt hij door een zelfde naad weer naar boven, om hem van daaruit te kunnen "bedienen" zonder dat de broek uit hoeft.

Het "Kunstwerk" aan de achterkant wordt bij de definitieve broek natuurlijk beduidend mooier (en met de hand) afgewerkt, maar met  name de verkeerde kleur garen maakt de foto wel wat duidelijker. Hier zie je hoe de trekband als hij ": in" de broek verdwijnt, door het taillebandbeleg heen komt en daar verderop weer naar buiten gaat. Met een knoopsgat, wederom om extra stofdikte te voorkomen.

Als we nu de broek op de kleine stand zetten dor het trekbandje naar voren te schuiven, ontstaat er een plooi naar buiten op de bil., met ruimte genoeg voor een kontzak daar nog naast. De tailleband sluit aanzet op naad mooi aan, en `wipt` niet.

Hier zie je nog even van bovenaf hoe aan de buitenkant de taille mooi aansluit, en de plooi aan de binnenkant `wipt`, waar hij echter keurig tegen het lichaam aan gedrukt wordt, en geen hinderlijk uitsteeksel vormt.

Van de drie heeft deze methode absoluut mijn voorkeur, vooral omdat de broek in de praktijk vermoedelijk staand / lopend voornamelijk op de kleine stand zal staan, en eigenlijk alleen bij lang zitten (wanneer je de achterkant helemaal niet ziet ) op de '"vreethaak" hoeft. De kleinste stand is dus de voorkeursstand.

Heel blij dat ik op de valreep een oplossing heb gevonden war IK in elk geval mee kan leven ; nu maar hopen dat voor degene voor wie de broek bestemd is, het zelfde geldt...... Spannend !