Voor een vriendin die om en nabij mijn maat heeft, maar mede door het feit dat ze meestal in een rolstoel zit wat anders is gebouwd, heb ik vandaag een comfort/huispak gemaakt.
De broek moest een ietsiepietsie wijder dan mijn favoriete basismodel, en de top met name om de schouders wat smaller en aflopender. Ik kan hem zelf dan ook niet mooi dragen, maar hopelijk zit hij haar als gegoten.
Het is echt een heel eenvoudig model, dat zijn vorm vooal moet
krijgen van de vulling. Op een hangertje ziet het er dan ook eigenlijk
niet uit, want het is geen kleding voor mensen met het figuur van een
klerenhanger;)
Ook de kleuren kloppen niet helemaal ; het is echt
heel licht babyblauw met beige.Noodgedwongen, want van beide stoffen had
ik niet meer genoeg voor een heel pak ; er gaat alles bij elkaar toch
snel 4 meter in zitten. De stof is een heerlijke dunne tricot, de beige
iets dikker want die is geruwd. Om geen textuurcontrast te krijgen, heb
ik de 'zachte' kant aan de binnenkant gedaan (waar die ook eigenlijk
hoort). Ik vind zelf de combinatie van twee kleuren an sich heel
geslaagd.
Omdat er wat volume op het bovendeel van het lichaam mist en het accent
niet teveel op de buik moet liggen, heb ik gekozen voor een klein
colletje dat met een draperie in het decolleté hangt. Om echter het
buikvlak wel wat te breken, heb ik zakken in de contrasterende kleur
gemaakt, en een band op de mouw om de balans er in te houden.
Omdat het nu eenmaal niet eenvoudig is om in mijn maat iets te vinden om in te sporten dat :
- niet strak zit
- niet te dik is
- niet te warm is
- een beetje betaalbaar is
probeer ik zelf een pak in elkaar te knutselen waarin ik kan sporten. Natuurlijk kan dat ook in een topje en een wijde broek, maar om me een beetje goed 'bij de les' te houden, vind ik het zelf wel prettig een outfit te hebben die uitsluitend daar voor dient. Een sportpak dus.
Mijn eerste poging ging niet helemaal goed. Het pak was wel goed, maar ik had de stof niet vantevoen gewassen, dus na de eerste wasbeurt was mijn mooie sportpak een iets mindr mooie, net effe te korte pyjama geworden. Nou zijn pyjama's in mijn maat ook snel meer dan 40 euro, dus ook dat was snel verdiend, maar natuurlijk niet de bedoeling.
De tweede poging was geslaagder, maar in de praktijk blijkt de stof (eveneens stof van een euro de meter) nogal warm en zweterig te zijn, zeker nu het warmer wordt, (moet toch een keer gaan gebeuren eerdaags, niet ?) en hij 'haalt' nogal makkelijk.
Derde poging dus. Daarvoor heb ik speciaal katoenen tricot met lycra gekocht. Niet echt goedkoop, want ik heb nog altijd 4 meter nodig voor een pak, maar hopelijk wel goede kwaliteit. (En anders heb ik NOG een heerlijke pyjama :lol: ) En uiteraard eerst netjes voorgewassen en gestreken. (Niet dat dat laatste veel nut heeft met tricot)
Hier de stof ; ik heb gekozen voor een beetje petrol-blauw (hoofdkleur) en beige, want ik zie mezelf nog niet meteen in knalkleurtjes sporten.
Alle patroondelen zijn inmiddels geknipt, en vanmiddag ga ik de boel in elkaar zetten, voornamelijk locken. Zo klaar dus. Het wordt een eenvoudig rechttoe-rechtaan-pak met een streep op de zijkant van de broek en banen in het shirt en de mouwen, en elastiek in de taille. ALS ik de mouwen er in zet, want eigenlijk is een topje natuulijk OOK wel een goed idee. Mouwen zijn eigenlijk vooal noodzakelijk voor het visuele aspect (bovenamen verstoppen), maar als het ECHT heet is, heb ik daar eerlijk gezegd weinig boodschap aan.....
Na het knippen en locken van de grote naden eerst netjes alle kleurovergangen doorgestikt
Bijna niet te zien ; maar zo hoort het ook ;)
Bandje meegestikt met de schoudernaden om te zorgen dat ze niet gaan uitrekken
Splitje in de zijpanden ; dat maakt het net effe mooier af.
Mijn favoriete stukje in elk naaiproject (NOT) ; de mouwen inzetten.
Toch maar gekozen voor een biesje langs de hals ; dat moet je ook af en toe even oefenen natuurlijk.
En met het spelden van de tunnel nooit vergeten even een lapje mee te stikken om aan te geven wat de achterkant is ; dat is een stuk makkelijker met aantrekken. (Toch eens kijken of ik niet ergens leuke labeltjes kan laten maken).
De rest wordt denk ik morgen, want ik ben het wel even zat voor vandaag. Eigenlijk is het voornamelijk nog (veel) zomen en de tunnel stikken, elastiek inrijgen en doorstikken. Maar daar ben je voor je het weet ook weer zo een uur zoet mee, dus hier laat ik het even bij. Jammer dat de camera niet gewoon standaard elke keer flitst ; dat moet ik ook nog eens uitvogelen.
Dit zijn de eerste resultaten van een poging een verstelbare tailleband te maken ZONDER rimpels achter, maar met een plooi. Het idee is dat die precies mooi over de coupenaad valt, en ik moet zeggen : het werkt - op het proeflapje- als een zonnetje.
Zo ziet het er aan de buitenkant uit : het trekbandje komt keurig uit de (gedeelde) tailleband:
En aan de achterkant gaat die met een knoopsgat (om nog meer dikte te voorkomen) naar buiten toe. Niet op de afweking letten hoor ; het is maar een proeflapje, en ik had bijna geen stof meer over.)
Als ik nu aan het bandje trek, zie je hoe er keurig middenachter een vouw ontstaat, waarin in dit geval wel vier (!) centimer ruimte weggewerkt wordt.
En van de achterkant valt de plooi ook heel mooi. Alleen, zoals plooien - zeker dikke plooien- die niet vaststaan doen, springt hij natuulijk WEL naar buiten, en dat is nog een beetje het probleem.
Zou ik namelijk een "moderne" (en stevige ) knijp-bretel / bretelklem gebruiken, dan kun je die natuurlijk inderdaad precies op de plooi zetten, en zie je er helemaal niks van. Aan die eventuele dikte is met meer of minder versteviging nog wel wat te doen, maar aan het openspringen helaas niet. En hoe ik dit zou moeten combineren met een bretel die met leren bandjes aan knoopjes aan de broek bevestigd wordt, is me nog even een raadsel.
Bovendien lijkt het me ook hele erg lastig een dergelijke plooi te combineren met een kontzak, want DIE mag natuurlijk niet in de plooi vallen. Wel kun je hem eventueel verplaatsen naar de buitenkant richting heup, wat als bijkomend voordeel heeft dat je niet de hele dag OP je portemonnee zit - als je daadwerkelijk van plan bent die kontzak te gebruiken.
Het rimpel-probleem zou hiermee dus inderdaad opgelost zijn, om plaats te maken voor het openspringende-plooi-probleem - dat niet per definitie fraaier is, maar met wat concessies wel op te lossen. Puntje van overleg dus.
En deze is nog even leuk voor de volledigheid : een klein overzichtje van alle18 patroondelen (die vrijwel allemaal dubbel en soms vier keer moeten) van de broek. Paste niet allemaal naast elkaar op één foto hoor :
Omdat ik tegen wat technische problemen aanliep, heb ik me aangemeld op een naaiforum (zoniet HET naaiforum) waar uiteraard meteen de vraag om foto's kwam. Dat maakt je vragen natuurlijk ook wel duidelijker want zoals ik al zei, één plaatje......
Helaas ben ik niet zo handig met de camera, en de eerste foto's zijn dan ook niet allemaal even duidelijk , maar in elk geval is het voorlopig even wat.
Dit was het eerste kunststukje : de paspelzak achter. Prima gelukt vind ik zelf - zeker als je bedenkt dat het de eerste keer was- en dat hele kleine plooitje links heb ik inmiddels weg kunnen werken. De knoop moet een ietsiepietsie naar beneden zie ik nu, maar dat is geen enorme klus meer.
Op de tweede foto zie je de paspelzak aan de voorzijde, en hier ben ik dus de mist in gegaan door een te botte (althans, op de puntjes) oude schaar te gebuiken. Heb het zo goed mogelijk hersteld (ongeveer 2 draden uit de stof te ver geknipt), maar als me dat in de definitieve versie zou gebeuren (wat me dus NIET gebeurt) zou ik het pand opnieuw moeten knippen. Hier heb ik het maar zo goed mogelijk gestopt. De enige andere 'fout' met de zakken is dat ze voor een man met grote handen wellicht wat klein zijn uitgevallen. Maar ook dat is eenvoudig te corrigeren.
Op de derde foto zie je de gulp (nog niet helemaal voorzien van knopen). Onder de drie knoopsgaten zit dus nog een vierde - overbodig - knoopsgat, dat ik in de definitieve versie eenvoudig weg kan laten. Je ziet er echter gelukkig niks van.
Op de vierde foto zie je de tailleband. De buitenzijde is van normale stof , net als het overslagje aan de binnenkant, en de binnenzijde is kant- en- klare vestevigde tailleband. Schitterend in een nette boek, maar voor mij gevoel wel een beetje aan de dikke kant. Nog even achter mijn oren krabben dus of ik dat in de deinitieve versie ga gebruiken, of dat ik daar kies voor normaal keperband tegen een dubbele tailleband. Of misschien wel weglaat ; ook even overleggen met het slachtoffer natuulijk. HIJ moet hem tenslotte dragen. Hoop handwerk wel aan zo'n tailleband, zeker als het twee keer over moet, maar wel deftig. Echt ingewikkeld is het ook niet. Wel priegelwerk.
De volgende foto's - van de verstelbare sluiting - zijn helaas wat onscherp geworden en moeten wellicht nog overnieuw. Je ziet hier hoe de trekband uit de gedeelde tailleband komt, en hoe (lelijk) de achterkant van de broek rimpelt als je hem aantrekt. Op het naaiforum heb ik echter inmiddels een uitstekende tip gekregen waar ik mee aan de slag kan om dat veel mooier te maken, en ik heb er ook al een idee over.
En nog één foto van de voorkant van de broek, genomen toen ik nog bezig was met het aanzetten van de tailleband. Die inmiddels keurig sluit met een knoop EN een broekhaak.
En niet te vergeten de pijp met omslag en slijtbandje (hier snel met de machine gedaan, maar in de 'echte' broek natuulijk keurig met de hand).
Inmiddels is de hele broek klaar en moet alleen nog worden opgeperst (nog een paar dagen wachten op mijn nieuwe stoomstijkijzer) , en dan zit er weinig anders op dan te wachten tot het weekend na Pasen als we kunnen gaan doorpassen. Dan weet ik ook waar hij nog te ruim en te klein is. (Ik vrees vooral het eerste).
Ik heb wel geprobeerd hem zelf door te passen (want mijn taille is bij benadering even groot), maar ik heb toch een iets ander model, waardoor de broek mij in zijn geheel te groot valt (Bóven mijn navel haal ik de 124 cm niet, en daar zit hij mij dan ook te ruim. Ik duf hem echter niet op MIJN maten passend te maken.En ik heb natuulijk ook geen benen van 1.22. Geduldig afwachten dus (wat niet echt mijn ding is).
Waarom zou je makkelijk beginnen als het ook moeilijk kan, toch ? Door omstandigheden is het eerste project met allerlei nieuwe technieken waar ik me op stort, een herenpantalon geworden. En niet zomaar een herenpantalon ; voor een man van bijna twee meter hoog (niet de mijne trouwens) en een 'lastige' maat. (Vermoedelijk een buikmaat).
Dit is de uitdaging :
- de broek moet zo ver mogelijk historisch correct zijn voor mode uit de jaren 30 ; dat betekent een omslagje, een gulp met knopen en - vanwege het draagcomfort - een verstelbare tailleband. Uiteraard hoort er altijd (minimaal) één (gepaspoileerde)kontzak op, en ook voor de zijzakken heb ik voor die techniek gekozen.
- De gulp mag niet trekken als de boekstrak om de buik spant
- Hij moet comfortabel zijn in het dragen
- Er moeten knoopjes aan de binnenkant voor bretels, want deze man realiseert zich (gelukkig, voor de verandering) dat mannen vanaf een bepaalde maat nu eenmaal geen riem meer kunnen dragen zonder de hele dag aan de boek te hijsen of met een bouwvakkersdecollete te lopen. Daarvoor is hij teveel heer en heeft teveel smaak en stijl. Bretels dus. Met knopen.
- Geen gebruik van oneigenlijke materialen zoals stretchstof, kunststof voering en elastiek (al heb ik de eerste twee voor het proefmodel wel gebruikt).
De eerste stap was het ontwerpen van een basismodel , dat ik heb gemaakt aan de hand van het Lutterloh-systeem , dat iets uitgelegd en vooral flink verlengd moest worden.
De tweede stap was het leren maken van een gepaspoilleerde zak. Eerst maar een rechte. Na tig pogingen en het doorbladeren van even veel naaiboeken, was ik bijna van plan het maar op te geven, tot ik dit zeer leerzame Youtube-filmpje vond :
Niet alleen bijzonder leerzaam, maar ook nog eens leuke toepasselijke muziek ;) . Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, maar een filmpje zegt absoluut meer dan 1000 plaatjes. De eerste horde was - na het kopen van een schaartje met scherpere punten - genomen. Hoe ik dat met de zijzakken moest doen, was van later zorg. Variatie op een thema, hoopte ik.
Tweede horde was de gulp. Daar zijn GEEN filmpjes voor, maar het uit elkaar pulken van een oude herenbroek (met rits) en wat modelletjes in papier en stof, bleek voldoende, want er zit een - voor mijn doen en voor een eerste poging - keurige, acceptabele knoopsluiting in, die niet wijkt. Had alleen een knoopsgat teveel gemaakt, want het onderste deel van het beleg valt natuurlijk weg in het doorstikken van de gulp.
Derde horde was de omslag, al was dat niet echt een probleem, want ik heb nog wel eens broeken korter moeten maken en slijtbandjes moeten vervangen.
De grootste puzzel was eigenlijk de tailleband, die me nu na veel vijven en zessen wel gelukt is, maar waar ik voor de definitieve broek - na het passen - toch nog een elegantere / betere oplossing ga zoeken.
Voor het proefmodel heb ik een olijfgroene katoen met iets stretch er in gebruikt (hee, voor een euro de meter valt er niet veel te kiezen he ?) die wel mooi valt en zeker prettig daagt - mocht hij het proefmodel ook willen bewaren - maar waar het niet in lukt een definitieve plooi te persen. Toch een beetje werkbroek dus....Viel me trouwens nog mee dat die HELE reuzenbroek uit maar 2,5 meter stof kon.
Helaas heb ik niet meer voldoende stof om nieuwe taillebanden te snijden en daar op deze broek nog iets mee te doen, dat wordt dus een nieuwe proefbroek, desnoods op schaal. Maar....deze is - voorlopig - af.
Zelf ben ik er niet dol op, want ik ben geen trouwe blogger en zal dat ook nooit worden, maar een blog is natuurlijk wel de snelste en makkelijkste manier om werk te tonen inclusief commentaar, en ik moet toch een KEER leren met die camera om te gaan.
Ik heb ooit in de jaren 80 een blauwe maandag op de MBO voor Mode en Kleding (daarvoor Modevakschool, nu MBO voor Mode en Textiel, alle drie totaal verschillende opleidingen) gezeten, toen de kinderen klein waren veel genaaid, en ongeveer het afgelopen jaar ben ik begonnen mijn eigen kleding te naaien. (Vooal vanwege de prijs, en de simpele modellen die ik toch altijd weer koop). Nu mijn dochter wil leren naaien (i.e. echt coupeuse wil worden) en we daarvoor eigenlijk ruimschoots de spullen hebben, heb ik mezelf voorgenomen eindelijk eens een betere naaister te worden. Want uit de boekjes weet ik de meeste dingen wel, maar ze ook DOEN, da's andere koek......
Via dit blog zal ik proberen vanaf nu - want een paar dingen zijn al af - proberen mijn vorderingen bij te houden.
