De Grote Broek- VI

Voor ik met de definitieve boek begin, (nog een beetje koudwatervrees overwinnen) heb ik toch besloten de proefbroek nog zodanig te vermaken, dat die in elk geval ook te dragen is. Want weggooien is zonde en niet echt mijn ding, en ook een beetje jammer van al het werk. Dat vermaken viel overigens nog niet mee, want ik had natuurlijk eigenlijk al helemaal geen stof meer over. En met niks kun je verrekte weinig maken. Zelfs ik niet. ;) Een paar reepjes op ongeveer halve stofbreedte had ik nog....

Ik heb :

• De ouwe tailleband losgetornd en alle knopen en sluitwerk er afgehaald voor hergebruik
• De bandplooien voor 1,5 cm verdiept (=3cm eraf), vooral om te zorgen dat de zijnaad een ZIJnaad blijft en niet te ver naar achteren gaat als ik 6 cm alleen uit het achterpand haal
• Het achterpand opengemaakt en de naden 1,5 cm verder naar binnen afgetekend
• Uitgemeten waar de plooien achter kunnen komen in verband met de uiteraard niet verplaatsbare kontzak

Nu past de broek. Of : zou moeten passen, want ik kan hem natuurlijk niet persoonlijk aanpassen. Bijna 500 kilometer heen en weer vinden we allebei eigenlijk wel een beetje teveel van het goede om voor elk wissewasje te rijden..... Helaas heb ik geen goede maat paspop, (en HEBBEN ze die bij mijn weten ook niet in maten boven de 50 dames / 60 heren) maar ik pas hem gelukkig redelijk zelf. Oké ; ik heb een ander model kont, een dikkere buik, en als de pijpen op de goede hoogte zitten wordt de taille een halsbandje, maar laten we het er op houden dat onze taille-omvang weinig scheelt. En dat is toch de belangrijkste maat in deze.

Toen moest ik dus uit mijn laatste restjes stof stukken tailleband knippen en dat ging precies. Er had er niet eentje van moeten mislukken, want dan zou ik onvermijdelijk met extra naden zijn blijven zetten.

Wat echter op een onverstevigd proeflapje prima ging, viel op een verstevigde dikkere stof nog niet echt mee. En omdat ik echt geen centimeter stof meer over had en ook het broekband wel graag wilde gebruiken, moet ik eerlijk zeggen dat ik niet helemaal tevreden ben. Het past, sluit en werkt allemaal wel, maar omdat de binnenband ECHT te stug en te dik is om goed te plooien, doet hij net niet helemaal wat ik zou willen dat-ie deed. Ik weet echter dat dat voor de uiteindelijke 'goeie' broek wel goed komt. Daar ga ik ook niet met verstevigd broekband werken, maar met katoenen voering. Of dunner broekband als ze dat hebben.

Taille op grote stand

Taille op kleine stand

Affijn, tailleband voorbereid, knoopsgaten in de binnenband gemaakt en splitten/openingen in de buitenband en met de hand het hele zootje in elkaar gepriegeld. Knopen voor de trekbandjes en de bretels aangenaaid, haak, knoop en knoopsgat in de overslag gemaakt. En nu sta ik eventjes met lege handen.....wat wel een gek gevoel is. Het is af, maar je weet niet 100 % zeker of het goed is, dus is het vervolgproject nog een beetje eng om te beginnen. Ik denk dat ik het beste deze vast kan opsturen, om te horen of het zo helemaal in orde is (qua pasvorm dan). Ik zal ongetwijfeld nooit een echte coupeuse worden, want ik blijf als de dood om ergens de schaar in te zetten.

Voorsluiting met haak en knoopsluiting

Broekband en bretelknoopjes aan binnenzijde

Maar ik hoef me niet te vervelen, want na twee weken vrijwel dagelijks naaien, en werkzaamheden op meer zichtbare plekken in huis, ziet mijn naaikamertje er inmiddels een heel klein beetje zo uit....................(:schaam:) Werk aan de winkel dus - en flink wat.

Het werkgedeelte

Het naaigedeelte

De Grote Broek - V

Vandaag was een spannende dag , want degene voor wie de broek bestemd is, is vandaag komen passen. Ik hoopte natuurlijk dat hij al redelijk zou passen, al wist ik dat hij naar alle waarschijnlijkheid wel wat te wijd zou zijn. (Want dat is een van de makkelijkste problemen om op te lossen, dus had ik de broek bij twijfel liever wat te ruim gehouden dan wat te krap.

En inderdaad was hij een paar centimeter te wijd, maar dat was dan ook meteen het enige echte probleem. Eenmaal 'op maat getrokken' echter zat vooral de voorkant als gegoten, en, nog belangrijker : de broek zat ook echt lekker. Alleen aan de achterzijde hoeft dus een paar centimeter per pand ingenomen te worden. Ook de proefbroek maak ik nog op maat, met het laatst overgebleven restje stof en de restanten van déze tailleband. Weggooien is zonde, en ik hoef hem natuurlijk niet in mijn archief te bewaren ;)

We hebben nog wat details doorgesproken (inderdaad de laatste versie van de tailleband, een grotere omslag onderaan de pijp, voering van de zakken iets ruimer,  en waar de bretelknopen moeten komen) en stof uitgezocht, en nu kan het echte werk beginnen.

 

Helaas is de  foto weer niet haarscherp, maar toch is hier redelijk te zien dat de broek van voren goed valt, en mooi de juiste lengte heeft.  De sluiting - vooral de knoopgulp - gedraagt zich uitstekend bij het gaan zitten, als er spanning op komt. Ook de zakken blijven bij zitten mooi gesloten.

Ook van opzij valt het voorpand prima ; je ziet nu wel dat de achterkant dus nadrukkelijk te ruim is (3cm per achterpand te wijd, plus de drie centimeter per kant overwijdte van de verstelbare tailleband. Echt VEEL te wijd dus). Een probleem dat echter patroontechnisch zeer eenvoudig op te lossen is, en ook deze broek is nog uitstekend te redden.

 

Van achteren echter is de grote broek op dit moment ECHT een TE grote broek. Ongelofelijk hoe een paar centimeter overwijdte ECHT teveel van het goede kan zijn. Hoewel.....het zijn wel bijna  2 of misschien wel 3 hele maten natuulijk ;). Dit is dus nog met de 'rimpelversie' van de verstelbare tailleband, en waarom dat NIET de meest fraaie oplossing is, tonen de foto's ook wel vrij overtuigend.

Weinig punten dus om aan te passen (wel met groot effect), dus ik ga vol goede moed aan de slag met de Definitieve Broek. Of broeken. 

 

De Grote Broek - IV

Zondag is de "eerste grote dag", dan komt de meneer in kwestie zijn broek passen. Ik kan alleen maar hopen dat het proefmodel niet alleen past, maar ook nog een beetje naar zijn zin is.
De komende dagen ben ik dus meer druk met het huis opruimen dan met naaien, want daar is - met name door al dat naaiwerk - verhipte weinig van gekomen.

Maar ik heb nog wel, naar aanleiding van de "Tip van Angel" een nieuwe poging ondernomen voor een verstelbare tailleband zonder zichtbare "lelijkheden".

Even resumeren :
Poging 1 : de trekband DOOR de tailleband.  Ziet er op de grote stand goed uit, maar gaat in de kleine stand rimpelen, wat niet fraai is. (En dat is een understatement)

Poging 2 : de trekband ONDER de tailleband . Ziet er op de grote stand EN de kleine stand goed uit, maar vormt een zichbare, naar buiten stekende plooi die et knoopbretels niet vastgezet kan worden.

Nu dus poging 3 : de trekband over de verstelbare breedte OVER de tailleband laten lopen, en daarna er ONDER (tot hij weer bovenkomt om te kunnen bedienen). Dit ziet er op de grote stand mooi uit met alleen een paar centimeter "opliggende" band - wat eigenlijk wel een leuk effect geeft - en op de kleine stand zie je alleen een "naadje" boven een plooi.

Op deze foto's is hopelijk een beetje te zien wat ik heb gedaan :

Dit is de buitenkant van de broek ; middenachter rechts, taille links. (Let niet op het schattige stofje ; de broekstof was ECHT op nu, ik heb nog net genoeg om eventueel in een enthousiaste bui de tailleband te vervangen door het nieuwste model). In de "gote " stand zie je dus over het deel waar de broek kleiner wordt een klein stukje van het trekbandje lopen. Dat is boven de "plooi" aangestikt, en verdwijnt daarna in een naad in de tailleband. Bij de taille komt hij door een zelfde naad weer naar boven, om hem van daaruit te kunnen "bedienen" zonder dat de broek uit hoeft.

Het "Kunstwerk" aan de achterkant wordt bij de definitieve broek natuurlijk beduidend mooier (en met de hand) afgewerkt, maar met  name de verkeerde kleur garen maakt de foto wel wat duidelijker. Hier zie je hoe de trekband als hij ": in" de broek verdwijnt, door het taillebandbeleg heen komt en daar verderop weer naar buiten gaat. Met een knoopsgat, wederom om extra stofdikte te voorkomen.

Als we nu de broek op de kleine stand zetten dor het trekbandje naar voren te schuiven, ontstaat er een plooi naar buiten op de bil., met ruimte genoeg voor een kontzak daar nog naast. De tailleband sluit aanzet op naad mooi aan, en `wipt` niet.

Hier zie je nog even van bovenaf hoe aan de buitenkant de taille mooi aansluit, en de plooi aan de binnenkant `wipt`, waar hij echter keurig tegen het lichaam aan gedrukt wordt, en geen hinderlijk uitsteeksel vormt.

Van de drie heeft deze methode absoluut mijn voorkeur, vooral omdat de broek in de praktijk vermoedelijk staand / lopend voornamelijk op de kleine stand zal staan, en eigenlijk alleen bij lang zitten (wanneer je de achterkant helemaal niet ziet ) op de '"vreethaak" hoeft. De kleinste stand is dus de voorkeursstand.

Heel blij dat ik op de valreep een oplossing heb gevonden war IK in elk geval mee kan leven ; nu maar hopen dat voor degene voor wie de broek bestemd is, het zelfde geldt...... Spannend ! 

Klein updateje.

ZO, het sportpak is (al een tijdje) af en (gisteren voor het eerst) uitgeprobeerd, en het bevalt uitstekend. Heel prettige stof moet ik zeggen.
Waar ik nu naar op zoek moet is eigenlijk iets waarop ik kleding die helemaal af is kan tonen, want zoals ik al zei is het niet echt kleding die gemaakt is voor 'modelletje klerenhanger", dus op een klerenhanger kun je het eigenlijk ook niet goed zien. Het gaat een beetje hangen en zakken allemaal, zo zonder vulling.En NEE, ik ga het niet zelf showen ;)

Maar voorlopig is het het beste wat ik heb, dus zullen we het daar even mee moeten doen. Ik heb naast het nieuwe sportpak nog wat kleding op de foto gezet die eerder is gemaakt, en die hier toevallig rondzwierf.

 

Het sportpak ; de strepen die op de foto aan de zoom naar elkaar toe lijken te lopen, lopen natuurlijk recht naar beneden.  De gekleurde vlakken vallen daarmee net naast de borst. Op de foto niet te zien zijn de lichte strepen op de broek (zijkant pijp) .

Model huispak ; rechttoe-rechtaan, niks bijzonders, lange mouw, heerlijk pak, en met een leuk  vest ook prima buiten de deur te dragen. Met name mijn jongste dochter vindt het vreselijk ; broek en trui in dezelfde kleur. Maa ik hou er van.

 

Eén van mijn favorieten ; een wijd uitlopend model met lange mouw,  zakken (op de foto niet te zien) en een brede col die heel wijd valt. Van een dunne, ruwe,  gebreide stof. De broek is van een geweven stetch-stof en is daarmee één van de weinige niet-tricot kledingstukken die toch heerlijk zit. 

 

Eenvoudige rechte trui et zakken van gebreide bouclé-achtige stof,, op dezelfde groene broek (die nogal makkelijk te combineren is, geef ik toe).

Het wordt weer tijd voor iets nieuws. Vooral als het weer nu ein-de-lijk eens een beetje op wil knappen.